Begin oktober 2021 werden cismannen de toegang ontzegd tot het Gents café Blond. Er ontstond een hele discussie over de beslissing en de beweegreden. De tweets vlogen over en weer, waarbij door sommigen de draak werd gestoken met de verschillende labels, zoals bv. in onderstaande tweet.[1]
LGTBQ+ is een verzameling van variaties in seksuele geaardheid. Althans dat is de algemene teneur. Lesbisch, homoseksueel, transgender, bigender, queer, en andere zijn in deze opsomming op het eerste zicht verschillende vormen van seksuele identiteit. Vrouwen worden tot vrouwen aangetrokken, mannen tot mannen, vrouwen tot mannen en vrouwen, mannen tot vrouwen en mannen. Sommige ervaren helemaal geen aantrekkingskracht, noch t.a.v. vrouwen, noch t.a.v. mannen. En ga zo maar door. Ook transgenders worden in dit spectrum geplaatst. Maar is dat wel correct? Gaat het bij transgenders om seksuele geaardheid?
Om op die vraag te kunnen antwoorden is het van belang om het begrip seksualiteit te omschrijven. Een opsomming van wetenschappelijke definities laat ik hier achterwege. De definitie/omschrijving van seksualiteit op Nederlandstalige versie van Wikipedia kan ons al op weg helpen.[2]
Seksualiteit bij de mens zijn bepaalde gevoelens en handelingen van lichamelijke aard die gepaard gaan met lust en seksuele opwinding. Seksualiteit is van belang voor de voortplanting, voor bevestiging van een relatie tussen personen, en voor het beleven van genot, bijvoorbeeld bij vrijen. Seksualiteit is in de meeste culturen en religies verbonden met normen, wetten en taboes, die vaak in nog sterkere mate gelden voor voorkeuren en oriëntaties die afwijken van de door de meerderheid van de mensen gepraktiseerde heteroseksualiteit.
En onder seksuele geaardheid verstaat Wikipedia het volgende.[3]
De seksuele geaardheid is de aard van de romantische of seksuele aantrekking ervaren door een persoon. De meest gekende geaardheden zijn heteroseksualiteit, homoseksualiteit, biseksualiteit en aseksualiteit. Verwante uitdrukkingen zijn seksuele oriëntatie, seksuele gerichtheid, seksuele voorkeur en seksuele identiteit.
Hoewel transgender(isme) als dusdanig niet voorkomt in de omschrijving van seksuele geaardheid, wordt het toch in één adem genoemd met homoseksualiteit, biseksualiteit, etc. Terecht?
Nee. Transgender zijn heeft in de eerste plaats niets te maken met seksualiteit. Het gaat er niet om of ik me aangetrokken voel tot vrouwen of mannen. Het gaat er niet om of heteroseksueel ben, of homoseksueel.
Het gaat om identiteit. Wie ben ik? Ben ik man? Ben ik vrouw? Of ben ik zelf een combinatie van beide, of geen van beide? Kan ik me confirmeren met het mij door de natuur toebedeeld geslacht? Is er een congruentie tussen mijn biologisch geslacht en mijn beleving van mijn gender? Of is er juist een discrepantie tussen beide? Hoe geef ik vorm aan die identiteit?
In mijn geval was er duidelijk een verschil tussen mijn biologisch geslacht en mijn beleving ervan, mijn gender. Ik voelde me niet thuis in mijn mannelijk lichaam. Het wrong. Het ging zelfs zo ver dat ik alles wat mannelijk was, ging haten. En het vrouwelijke ging ophemelen. Die fase ben ik ondertussen wel al lang voorbij. Duidelijk is wel dat ik me niet kon identificeren met wat in onze samenleving van een jongen, van een man werd en wordt verwacht. Het paste me niet. Ik kon en wou me geen man noemen. Maar een vrouw was ik evenmin. Een mismatch, en lange tijd een patstelling. Ik moest ermee leven.
Waarom worden transgenders dan in één adem genoemd met lesbische en homoseksuele personen? Laat me toe te zeggen dat er binnen de groep van transgenders lange tijd discussie is geweest – en ik weet niet of die er nog is of niet – of het wel verantwoord was aan te sluiten bij een organisatie als çavaria. De meningen waren verdeeld. Sommigen vonden het ondenkbaar, anderen daarentegen zagen er geen graten in. Uiteindelijk heeft de rede hier de doorslag gegeven, eerder dan gevoeligheden en gevoelsmatigheden. Transgenders voerden een strijd die homoseksuelen twintig, dertig jaar eerder hadden gevoerd. Er was dus ervaring. Daarbij speelt de macht van het getal ook een rol. Als de krachten werden gebundeld, was er misschien meer mogelijk. Op zich een goede zaak, maar het heeft er mede voor gezorgd dat het aspect identiteit in het geval van transgenders wat op de achtergrond raakte, en door sommigen als onbestaande wordt beschouwd.
[1] Zie de berichtgeving in o.a. De Standaard
- dinsdag 05 oktober 2021: Gents Café zet alle cisgender mannen buiten na feest met incidenten. (https://www.standaard.be/cnt/dmf20211004_97685757).
- donderdag 07 oktober 2021: ‘Niet iedereen is welkom in Café Blond’ (https://www.standaard.be/cnt/dmf20211007_93494142)
- vrijdag 08 oktober 2021: ‘We klagen geweld aan er komt meer geweld van’ (https://www.standaard.be/cnt/dmf20211007_97041951)
[2] https://nl.wikipedia.org/wiki/Seksualiteit, geraadpleegd op 14 juli 2021.
[3] https://nl.wikipedia.org/wiki/Seksuele_geaardheid, geraadpleegd op 14 juli 2021.
