Mijn transitie heeft me tien jaar van mijn leven gekost. De weg naar het begin van mijn transitie was lang. Lange tijd was het overleven, ondanks mijn transgenderidentiteit. Doorheen de jaren is mijn transgenderidentiteit geëvolueerd van een vijand naar een metgezel, een tochtgenoot. De weg er naartoe was zeker niet altijd gemakkelijk. Het was soms strijden, vechten, struikelen, ten onder gaan, maar uiteindelijk ben ik rechtop gebleven. Ik heb er vrede mee. Mijn zoektocht, mijn ontdekkingstocht en mijn strijd om te mogen worden wie ik al was, en nu ben, hebben mij doen groeien als mens, hebben me verplicht en geleerd om mezelf niet uit het oog te verliezen, hebben me ook geleerd om met een open blik naar de wereld te kijken. Waar ik vroeger mens was ondanks mijn transgenderidentiteit, ben ik nu mens dankzij mijn transgenderidentiteit. Het is een deel van mezelf, een deel zonder het welk ik niet meer compleet ben.
Mijn persoonlijke reflecties kan je terugvinden in de rubriek transgenderidentiteit.
