Het parabel van de talenten is een verhaal dat ons heel bekend in de oren klinkt. Het verhaal van de talenten staat niet op zichzelf, maar maakt deel uit van een groter geheel met een eigen dynamiek. Ons verhaal is ingebed in een vijfde groep woorden die we in het Matteüsevangelie aantreffen.
Wanneer je de woorden van de bergrede (eerste groep woorden) indachtig bent, wanneer je de verkondiging van het Rijk Gods accepteert (tweede groep woorden met uitzending van de leerlingen), wanneer je begrijpt hoe het messiaans rijk groeit (de derde groep woorden met gelijkenissen over het rijk der hemelen) en wanneer je verantwoordelijkheid neemt en vergevingsgezind bent in de gemeenschap (vierde groep woorden), dan kan je met een gerust gemoed in gesprek treden met de heer/Heer, zoals verteld in de vijfde groep woorden. Je hoeft dan geen schrik te hebben. Je bent dan niet langer dienaar, maar een vriend. De verschillen verdwijnen. Er is plaats voor een relatie van gelijkheid.
Tag: Matteüs
Lopen op het water
Ik weet niet of je weet, waarom Petrus toch niet op het water kon lopen? Het antwoord is nochtans heel simpel, althans volgens een humoristisch raadseltje. Petrus had het nl. vertikt om de repetities bij te wonen. Bijgevolg wist hij niet waar de paaltjes stonden in het water.
Dat van die repetitie en van die paaltjes is natuurlijk nonsens. Daar hoeft geen tekeningetje bij. Maar het geeft wel aan waar het meestal over gaat, nl. de twijfel van Petrus en zijn gebrek aan geloof waardoor hij dreigt ten onder te gaan. En onderhuids klinkt dan dikwijls door dat hij maar meer had moeten vertrouwen op God. Alsof het allemaal zo simpel is. Maar is het wel zo simpel?
in het verborgene
Verborgen, het lijkt wel het sleutelwoord tot het Rijk Gods. God is in het verborgene, God ziet in het verborgene. En uw Vader die in het verborgene ziet, zal het u belonen. In het stukje tekst dat we hebben gehoord komt het verborgene zesmaal voor. Nochtans hebben we eerder gehoord/gelezen dat ons licht moet schijnen voor de mensen zodat zij onze goede daden kunnen zien. (cf. Mt 5, 13-16) We moeten zout en licht zijn voor de wereld. De lamp die we aansteken, mogen we niet onder de korenmaat zetten, maar moeten we op een standaard zetten zodat hij licht geeft voor ieder in het huis. En dan horen we nu dat het allemaal in het verborgene moet gebeuren en dat we ons moeten terug trekken in ons huis. Wat wil Matteüs ons nu duidelijk maken? Is het verborgen? Of is het zichtbaar voor iedereen?
