Het parabel van de talenten is een verhaal dat ons heel bekend in de oren klinkt. Het verhaal van de talenten staat niet op zichzelf, maar maakt deel uit van een groter geheel met een eigen dynamiek. Ons verhaal is ingebed in een vijfde groep woorden die we in het Matteüsevangelie aantreffen.
Wanneer je de woorden van de bergrede (eerste groep woorden) indachtig bent, wanneer je de verkondiging van het Rijk Gods accepteert (tweede groep woorden met uitzending van de leerlingen), wanneer je begrijpt hoe het messiaans rijk groeit (de derde groep woorden met gelijkenissen over het rijk der hemelen) en wanneer je verantwoordelijkheid neemt en vergevingsgezind bent in de gemeenschap (vierde groep woorden), dan kan je met een gerust gemoed in gesprek treden met de heer/Heer, zoals verteld in de vijfde groep woorden. Je hoeft dan geen schrik te hebben. Je bent dan niet langer dienaar, maar een vriend. De verschillen verdwijnen. Er is plaats voor een relatie van gelijkheid.
Tag: Bijbel
Paulus, roeping of bekering?
Wie was Paulus eigenlijk? Wat bezielde hem? En waarom veranderde hij van de ene dag op de andere van gedacht? Niet langer vervolger, maar verkondiger. Hoe kan je dat rijmen? Saulus (in het Joods Scha’ul), farizeeër, rasechte Jood, én Romein vervolgde fanatiek de mensen van de Weg. Plots verdween hij van het toneel, voor langere tijd. Hij kwam terug als Paulus, de apostel, verkondiger van het geloof in de verrezen Heer. Wat was er met hem gebeurd? Vanwaar de ommekeer?
Lees verder op de gelijknamige pagina
De omgekeerde tijd
Het is een verhaal in de omgekeerde tijd. Vertrekkend van het geloof in de verrijzenis, werden verhalen van Jezus’ doen en laten verteld. En op die manier werd de vraag gesteld naar Jezus’ afkomst. Wat maakte dat Hij zo bijzonder was, dat Hij Zoon van God was/werd? Het werd een verkenningstocht naar de geboorte van Jezus, naar het jawoord van Maria, én Jozef. Een verkenning naar zijn voorouders, en dus zijn afstamming – denk aan de geslachtslijst bij Matteüs. Jezus kon niet plots zo maar de Zoon van God zijn, er moest iets of iemand zijn vooraf gegaan. Hoe is het allemaal begonnen? Dat is de vraag die het kerstverhaal tracht te beantwoorden.
Door het Woord ontstaat er een relatie. Gedachten zijn dan wel vrij, woorden echter zijn niet vrijblijvend. Woorden worden uitgesproken om beluisterd en gehoord te worden. God wil gehoord worden, Hij wil beluisterd worden. God blijft niet aan de zijlijn staan. God wil ons leven delen. Hij wil met mensen in contact treden, Hij wil mensen nabij zijn. En Hij gaat daarin ver, want Hij wordt zelf mens. Jezus was 100% mens, en juist daarom is hij God, geworden.
Lees meer over de omgekeerde tijd en over taal als het begin van alles …
Familiebanden
Veel zullen de halfbroers waarschijnlijk niet aan elkaar hebben gehad. Ismaël is veertien jaar ouder dan Isaak. Hun wegen scheidden al vrij vlug, door toedoen van hun ouders. Hun moeders konden het niet met elkaar vinden. Pas bij het overlijden van hun gemeenschappelijke vader zien Ismaël en Isaak elkaar terug. Niets wijst er echter op dat er tussen de broers op dat moment nog enige wrok of vijandschap was. Maar vrienden zijn ze waarschijnlijk ook niet meer geworden. Daarvoor was er in hun jonge jaren te veel gebeurd. Het verleden wis je ook niet zo maar weg. De wonden, aangebracht door hun ouders, hadden grote, misschien te grote littekens achtergelaten.
Het conflict blijft onopgelost. Wat zijn de consequenties hiervan? Hoe gaan de nakomelingen van Sarah en Hagar hiermee om? Hoe gaan wij om met een familieconflict uit het verleden? Houden we dit conflict levend? Of is het leven en laten leven, zonder verder contact? Of zijn er gebeurtenissen die toenadering mogelijk maken?
Ik ben op zoek naar een Messias
Jezus had blijkbaar een charisma en een sterke aantrekkingskracht. Telkens opnieuw kwam er een menigte naar hem luisteren. Je móest hem gehoord en gezien hebben. De tickets waren in een mum van tijd uitverkocht. Het Sportpaleis liep keer op keer vol. Zelfs het Boudewijnstadium was te klein.
Mensen waren op zoek naar een Messias. Dat is de man die we nodig hebben, zo klonk het. Hij kan ons redden en bevrijden van die Romeinen, en van die hogepriesters met hun tempelbelasting. Hij kan blinden genezen, lammen doen lopen. Hij kan ons genezen. Hij is een man met gezag, en man die een nieuwe leer met groot gezag verkondigde. Ja! Hij is het! Echt? Zou Jezus die Messias zijn?
Lopen op het water
Ik weet niet of je weet, waarom Petrus toch niet op het water kon lopen? Het antwoord is nochtans heel simpel, althans volgens een humoristisch raadseltje. Petrus had het nl. vertikt om de repetities bij te wonen. Bijgevolg wist hij niet waar de paaltjes stonden in het water.
Dat van die repetitie en van die paaltjes is natuurlijk nonsens. Daar hoeft geen tekeningetje bij. Maar het geeft wel aan waar het meestal over gaat, nl. de twijfel van Petrus en zijn gebrek aan geloof waardoor hij dreigt ten onder te gaan. En onderhuids klinkt dan dikwijls door dat hij maar meer had moeten vertrouwen op God. Alsof het allemaal zo simpel is. Maar is het wel zo simpel?
De verkenners
Mozes had twaalf vooraanstaande mannen uitgestuurd om het land te verkennen. Veertig dagen trokken de verkenners door het land. Ze kwamen terug met goed nieuws. Het is er goed wonen, het is er vruchtbaar, het vloeit zelfs over van melk en honing, de druiventrossen zijn immens. Kijk maar, we hebben er maar één mee, maar we moesten die wel met twee dragen. Er zat echter ook een andere kant aan het verhaal, en die klonk ietwat beangstigend. De steden zijn heel groot, en versterkt. Die kunnen we niet innemen. Het volk is sterk, we kunnen er niet tegenop. Kijk maar naar de Enakieten, het zijn reuzen. We zijn op voorhand verloren.
het evangelie volgens Pilatus
Geef toe, de titel alleen al vraagt om gelezen te worden.
Of de eerste versie wezenlijk anders is dan de tweede, uiteindelijke versie van de roman, is van geen belang. Iedere versie heeft zijn waarde. Het gaat in de eerste plaats om telkens opnieuw de vraag te stellen. Hoe sta jij tegenover het leven? Voel jij je vrij genoeg op de sprong te wagen, om te geloven.
in het verborgene
Verborgen, het lijkt wel het sleutelwoord tot het Rijk Gods. God is in het verborgene, God ziet in het verborgene. En uw Vader die in het verborgene ziet, zal het u belonen. In het stukje tekst dat we hebben gehoord komt het verborgene zesmaal voor. Nochtans hebben we eerder gehoord/gelezen dat ons licht moet schijnen voor de mensen zodat zij onze goede daden kunnen zien. (cf. Mt 5, 13-16) We moeten zout en licht zijn voor de wereld. De lamp die we aansteken, mogen we niet onder de korenmaat zetten, maar moeten we op een standaard zetten zodat hij licht geeft voor ieder in het huis. En dan horen we nu dat het allemaal in het verborgene moet gebeuren en dat we ons moeten terug trekken in ons huis. Wat wil Matteüs ons nu duidelijk maken? Is het verborgen? Of is het zichtbaar voor iedereen?
de wording van Jezus
Het kerstverhaal dat het meest tot de verbeelding spreekt, en ingebakken zit in onze cultuur, is dat van de evangelist Lucas. Hij vertelt over Maria en Jozef, op weg naar Bethlehem n.a.v. een volkstelling. Omdat ze niet welkom zijn in de herberg, gaan ze dan maar overnachten in een stal. Maria bevalt van Jezus. En nieuwsgierige herders bezoeken het jonge gezin.
Hoe anders is het bij Matteüs. De afstamming, de stamboom neemt een centrale plaats in. Voor Matteüs is de lijn van de voorouders essentieel. Jezus stamt uit een rijke traditie. Uit de verhalen waar we in de advent bij stil stonden, weten we ondertussen dat de stamboom niet zo rechtlijnig was. Bedrog, vreemdelingen, overspel hebben de afstamming gemaakt tot wat ze is. En ook nu loopt het niet allemaal van een leien dakje. Jozef en Maria zijn nog niet gehuwd, maar inmiddels wel verloofd. Het probleem is dat Maria ondertussen zwanger is. Wat nu?
